DIKKE LULHANNES

Het was al nooit de beste voetballer, maar zeker is wel dat hij als voetbalmanager bij Bayern München een zo mogelijk nog grotere mislukking is. Hij weet zich omringt door mensen die uit een ver verleden hun sporen in de voetballerij hebben verdiend, maar inmiddels hebben bewezen in de tijd van het nu niet meer mee te kunnen. De beslissingen die ze nemen zijn gespeend van elke realiteitszin, maar ze hebben de macht en dus wordt hun tenenkrommend beleid uitgevoerd en alle Duitse journalisten nemen het voor zoete koek aan. De éne wanvertoning na de andere, uitleg dat vlees noch vis is, ontslag van de trainer, opgevolgd door ontslag van de trainer, en dan weer een trainer. En zelf blijven zitten, ook nog in de dugout. Met een dikke bierbuik, juichen om een doelpunt alsof het eigen verdienste is. Hij is de vetgevreten manager van dienst. Hij is en typisch voorbeeld van een foute Duitser. Daarvan waren er zovelen in de tijd van de NSDAP. Eenmaal in een tenue dachten ze wat voor te stellen, terwijl ze niet meer waren dan loopjongens die mee heulden met de leider. Verklikkers van het ergste soort, en zich altijd verschuilend achter een ander, die al het foute eigenlijk had gedaan. Misselijk makende individuen zijn het, leidend tot grote vormen van allergie bij de steller dezes! Het wordt tijd dat de nieuwe trainer hem de grootste rotschop geeft uit zijn gehele cariërre. Tegen de linker knieschijf, zodat Uli Hoeness nooit meer goed kan lopen.